اميرتى......ياميرة
ان مر طيفك فى الفضاء عرفتة وقفزت فى وسط الضباب لثمتة
....اوصار جسمك من لهيب حارق ماهمنى الم الحريق وزرتة
...كم من ليال بت اشكو لوعتى فالوجد خالى والسهاد الفتة
...ماكنت ادرى عذر قيس فى الهوى حتى وجدتك فى غرام عشتة
...انتى الت اجريت دمعى بعدما
...كنت العصى ولم اذق ماذقتة
...يارب حلم كنتى فية اميرتى الناس دونى والزمان ملكتة
...دنت السماء اليا وقت عناقنا واتى الشهاب بنارة فحرقتة
ومحوت احقاد الزمان باحرف ...وكتبت شعرا من عبيرك صغتة
...ردى لنفسى بعض عقلى ةاذهبى بالقلب انى للغرام وهبتة
....واعلمى ان ذاك القلب فى هواكى متيما
اخوكم
زكريا دياب